Latin Amerika’da ebeveynleri tarafından terk edilen çocuk sayısı yaklaşık 40 milyon
Dünyada terk edilen her on çocuktan 4’ü, ciddi ekonomik, sosyal ve siyasi sorunların yaşandığı Latin Amerika’da. Daha çok yoksulluk, ailenin dağılması ya da aile içi şiddet gibi sorunlardan dolayı sokağa itilen çocuklar, yasadışı faaliyetlerde bulunan suç örgütlerinin de hedefinde
CARACAS —
Toplamda 188 milyon çocuğun yaşadığı Latin Amerika’da, UNICEF verilerine göre ebeveynleri tarafından terk edilen çocuk sayısı yaklaşık 40 milyon. Bu çocuklar ya sokakta yaşıyor ya da gününün büyük bir bölümünü sokakta geçiriyor.
Cinsel şiddet, uyuşturucu bağımlılığı, organize suç örgütlerinin pençesine düşmek gibi tehditlere maruz kalan bu çocukları sokağa iten sebepler arasında yoksulluk, aile içi şiddet, doğal afetler ve çocukları korumaya yönelik yetersiz önlemler gibi sebepler yer alıyor.
Çocuk hakları için mücadele eden sivil toplum örgütü Cecodap’ın başkanı Fernando Pereira, dünyada terk edilmiş çocukların yüzde 40’ının Latin Amerika’da olmasının en temel nedenleri arasında gelir adaletsizliğine bağlı yoksulluk olduğuna dikkat çekiyor.
Ebeveynlerin, çocuklarının asgari ihtiyaçlarını karşılayacak ekonomik yeterliliğe sahip olmamasının, çocukları sokağa ittiğini kaydeden Pereira, bu durumun özellikle çok çocuklu yoksul ailelerdeki büyük çocukların başına geldiğine dikkat çekti.
VOA Türkçe’ye konuşan Pereira “Latin Amerika’da terk edilen çocuk oranının bu kadar yüksek olmasındaki temel sebepler arasında yoksulluk, aile içi şiddet ve çocuklara yönelik koruyucu politikaların ve eğitim kurumlarının yetersizliği yer alıyor. Terk edildikleri ya da başka sebeplerden dolayı sokağa itilen bu çocukların, kendilerinden daha büyük ve güçlü kişi veya gruplar tarafından korunma ve para kazanma ihtiyacı, bu çocukların yasadışı işler yapan grupların hedefine girmesine neden oluyor” diye konuştu.
Meksika Ulusal Özerk Üniversitesi’nin (UNAM) yaptığı bir araştırma, sokaktaki her on çocuktan dördünün bir maddeye bağımlı olduğunu ve bu çocukların ortalama yaşam beklentisinin diğerlerine göre 20-25 yıl daha az olduğunu ortaya koyuyor.
Sivil toplum örgütleri, terk edilen ya da sokakta yaşayan çocuklar sorununun eğitim, sağlık, barınma, korunma ve yaşam hakkı gibi temel hak ihlalleri probleminin önlenmesinin yanısıra kalkınma, yaşam kalitesini arttırma, dengeli ve sağlıklı bir toplum oluşturma gibi hedefleri de olumsuz etkilediği için topyekûn mücadele verilmesi gereken bir mesele olduğunu belirtiyor.
Mustafa Özdemir