“Berlin’de Yazıldı… Vicdanla İmzalandı… Bugün Ayaklar Altında!”
Hasan Mücahid Sefer
Berlin’de…
8 yıl önce…
Bir avuç gazeteci bir araya geldi.
Tanklar sokaktaydı…
Köprüler tutulmuştu…
Jetler Ankara semalarında alçak uçuş yapıyordu…
Ve biz…
Avrupa’nın göbeğinde…
Darbe karşıtı bir manifesto yazdık.
Altına imza attık.
Korkmadan.
Saklanmadan.
Yalakalık yapmadan.
Mustafa Ekşi’nin öncülüğünde kaleme alındı.
Ne saraya yaranmak için…
Ne büyükelçiliğe CV bırakmak için…
Sadece vicdan için.
Dedik ki:
Tank postalıyla gelen hiçbir ‘düzen’i kabul etmeyiz.
Sivil irade, sandık, demokrasi…”
Aradan 8 yıl geçti.
Peki şimdi ne oldu?
O günlerde gözyaşı dökenler,
Bugün ekranlarda göz devirmeye başladı.
O gün mikrofon uzatanlar,
Bugün ağzını kapatmakla meşgul.
Manifestoya imza atanlar,
Bugün unutuldu.
Ama…
İmza atmayanlar, bugün makam sahibi.
Demokrasi için mücadele edenler,
Bugün işsiz.
Ama…
O gece evden çıkamayanlar, bugün müdür.
Sahi…
O mikrofonlar nereye gitti?
Kameralar kimin elinde artık?
Kimi zaman,
Kravatını düzelten bir kriptonun elinde.
Kimi zaman,
Liyakatı değil, lobisi olan bir “yeni nesil gazeteci”nin önünde.
Gazetecilik bitmedi…
Ama bayrağı yere düşürenler oldu.
Türkçe yayın yapan basın,
Yavaş yavaş değil…
Bile isteye susturuldu.
Soru şu:
Kim susturdu?
Devlet mi?
Hayır.
Bizden olan ama bizden olmayanlar.
Maskeliler.
Kimliksizler.
Kriptolar.
Darbeye karşıydık.
Bugün ise…
Sivil hayatı çökerten,
Yalana kılıf uyduran,
Basını tek sesli hale getiren bürokrat müsveddelerine karşıyız.
O gün tankla gelenleri durdurduk.
Bugün kartvizitle çökenleri durduramıyoruz.
Çünkü bu kez namlu görünmüyor.
Ama hedef aynı:
Sivil irade.
Ve unutma…
Manifesto hâlâ geçerli.
Çünkü biz o gün imza attık.
Kalemimizle.
Vicdanımızla.
Gerekirse…
Altına da yatarız.
Ama asla…
Boyun eğmeyiz.
İlgili Haber
15 Temmuz Gecesi Berlin'de Neler Yaşandı ?
